Oktoberfest 1910–1980

 

Na podstawie prezentowanych filmów, widzowie będą mogli zobaczyć, jak zmieniała się ta tradycja przez  blisko 70 lat – począwszy od wczesnych filmów niemych i amatorskich nagrań, poprzez urywki filmowe wykorzystane w codziennych wiadomościach, aż do filmowych eksperymentów z obrazem i dźwiękiem.

Najstarsze materiały filmowe z 1910 roku przedstawiają jubileuszowy, setny Oktoberfest, świętowany z ogromnych rozmachem. Był on również setną rocznicą ślubu Ludwika I oraz księżniczki Teresy, którzy jako pierwsi zezwolili na obchody święta. 

Pierwsze lata po I wojnie światowej nie sprzyjały obchodom Oktoberfestu. Dopiero w latach dwudziestych XX wieku, wraz z poprawą gospodarki, nadarzyła się okazja do ożywienia starej tradycji.  Rozwijająca się technika umożliwiła także lepszą i łatwiejszą dokumentację filmową tych wydarzeń. 

W 1935 świętowano kolejną jubileuszową, 125.rocznicę Oktoberfestu. Rocznica ta miała zupełnie inny charakter z powodu dojścia nacjonalistów do władzy. Obchody nabrały militarnego wydźwięku ze względu na uczestnictwo wielu członków sił zbrojnych, a od 1936 roku Oktoberfest nabrał również nowych barw – zamiast wykorzystywanych dotąd w pochodzie kolorów miasta obowiązującym motywem stały się swastyki. 

 

Pierwszy  Oktoberfest po wojnie odbył się dopiero w 1948 roku - w tle widać było jeszcze ruiny zniszczonych miast.  Dopiero w latach 50. tradycja została w pełni odnowiona. W tym okresie zaczęło również powstawać coraz więcej filmów przedstawiających coraz bardziej nowoczesne atrakcje Oktoberfestu i jego postępującą komercjalizację.  

 

Cała historia Oktoberfestu zostanie pokazana podczas projekcji archiwalnych filmów z lat 1910–1980. 

 

Program:

1. Valentin auf der Festwiese, D: Karl Valentin, Liesl Karlstadt,1921,18'

2. Münchener Oktoberfest, D: Max Grix, 1939, 12'

3. München: Oktoberfest, D: anonimowy, 1949, 2'

4. Münchener Oktoberfest, D: Fritz Müller, 1950, 9'
5. Auf geht's, D: anonimowy, 1948, 2'

6. Oktoberfest, D: anonimowy, 1959, 17'

7. Der Wiesnpostbote, D: Percy Adlon, 1974, 17'