Konkurs Europejski '15
Przeszłe wydarzenia
- 25.10.2015, 20:00 - 22:00, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 6
- 24.10.2015, 20:00 - 22:00, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 5
- 24.10.2015, 17:30 - 19:30, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 4
- 24.10.2015, 15:00 - 17:00, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 3
- 23.10.2015, 20:00 - 22:00, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 2
- 23.10.2015, 17:30 - 19:30, Akademia Sztuki, Konkurs Europejski: Blok 1
Filmy poprzednich edycji
- Alamor10’35’’
Produkcja: TUR 2014Dokument z elementami fikcji opowiada historię rodziny, która stara się przeżyć z uprawy pomidorów. Dzieciaki dzielnie pomagają starszym, gdyż ich motywacją jest nie tylko przeżycie, ale także posiadanie własnego roweru. Film pokazuje ciężką pracę, dzień po dniu, w rodzinnej wspólnocie. To obraz życia w trudnych warunkach, ale z bliskimi: ludźmi i zwierzętami. Dojrzewające pomidory są piękne. Obiecują – wreszcie – nagrodę za wielki wspólny wysiłek. Prostota tego obrazu i jego nieprzewidywalność działają jak medytacja, jak cios prosto w serce.
- Backward Run – Tornistan4’
Produkcja: TUR/FR 2014
Animacja, inspirowana wydarzeniami w Turcji, które miały miejsce wiosną 2013 roku. Seria demonstracji rozpoczęła się 28 maja na placu Taksim w centrum Stambułu. Protesty ogarnęły inne regiony i miasta Turcji. Bezpośrednią przyczyną ich wybuchu stał się plan budowy centrum handlowego w parku Gezi, obok placu Taksim w Stambule (Taksim Gezi Park). Protestujący okupowali park, powstało miasteczko namiotowe, liczba demonstrantów rosła. „Backward run” skupia się na pokazaniu dramatycznego rozpędzenia demonstracji i „reakcji” telewizji, pokazującej w tym czasie filmy dokumentalne o pingwinach i relacje z wyborów miss. W „Backward run” został użyty materiał dźwiękowy nagrany podczas protestu i pacyfikacji demonstrantów. „Film, który oglądacie, ocenzurował się sam.”
- BSB-GRU-EZE3’14’’
Produkcja: FR 2015„BSB-GRU-EZE” jest podróżą między trzema lotniskami, opartą o utwór „A Sertaneja” autorstwa brazylijskiego kompozytora Brasilia Itiberê. Użycie akronimów podkreśla podobieństwo jednej podróży do drugiej. Inspiracją do tego krótkiego filmu było miasto Brasilia. Tematem przewodnim jest to, że w fikcyjnej przyszłości używać się będzie nie naszych nazwisk, a numerów naszych paszportów. Paryż zmieni się w CDG, świat stanie się zbiorowiskiem lotnisk, a ludzie będą w ciągłym tranzycie.
- Cats in Riga17’
Produkcja: LVA 2014
Obraz łotewskiej stolicy oczami i uszami kotów. Podczas gdy media zajmują się sprawami bieżącymi, a mieszkańcy Rygi skupiają się na swoich codziennych troskach, koty są w całości oddane swym bezcelowym włóczęgom poprzez klatki schodowe, biura i mieszkania, podniośle obojętne wobec niedorzecznego zgiełku naszej cywilizacji. Wszędzie roi się od milczących świadków sprawiających wrażenie, że uważnie pilnują wszystkiego dookoła. Ta oda do kociego strylu życia bawi się pojęciem subiektywności w postrzeganiu otaczającego nas świata.
- Cities (Potential space)30’
Produkcja: GER 2014
„Cities (Potential space)“ stanowi tematyczny kontekst dla potencjalnych przestrzeni w mieście. Otwieranie miejskich przestrzeni rodzi pytanie o stopień, w jakim życie może być kształtowane. Miasto nie jest świadome bezruchu – zmienia się, zatraca, wyłania się nowo, nieprzerwanie powstaje. Kształt, który miasto może przybrać, forma, jaką będzie miało w przyszłości – oto zagadnienia poruszane w filmie. Analizowane koncepcje to m.in. miejskie wizje i modele, przestrzenne i czasowe pasaże, granice, miejsca przejścia i progi. Materiały źródłowe dla „Cities (Potential Space)” to 9 prac fotograficznych, ukazujących miejskie doświadczenia z potencjalnymi przestrzeniami. Każde z miast jest opisane (w sposób podobny do „Le città invisibili” Italo Calvino) poprzez skoncentrowanie się na osobistym, emocjonalnym aspekcie życia miejskiego.
- Collecting Is a Disease15’
Produkcja: NL 2014
Geert Verbeke sprzedawał karmę dla zwierząt. Sprzedawał jej dużo, więc założył i rozwinął firmę przewozową. Pewnego dnia sprzedał z wyposażenia firmy to, co było zbędne, a zostawił to, co mogło być użyteczne w jego nowym życiu: kolekcjonera i aranżera wystaw. Od 2007 roku prowadzi fundację, kolekcjonując przede wszystkim surrealistyczne belgijskie kolaże i asamblaże. Jego zdaniem: „Surrealizm jest typowo belgijski. Jest naszą integralną częścią”. Kuba Szutkowski, zainspirowany charakterem kolekcji, miejscem wystaw i osobowością kolekcjonera stworzył dokument, przenoszący nas w łączącą surrealizm natury, sztuki i industrialu, przestrzeń.
- CONVERSATIONS21’
Produkcja: NL 2014
W filmowym kolażu-eseju „Conversations” autorka filmu odkrywa ukryte znaczenia osobistego archiwum swojej babci. Obraz ma miejsce w kobiecym łańcuchu wspomnień. Film pokazuje, jak przedmioty mogą posiadać dodatkową, niespodziewaną płaszczyznę znaczeniową. Okazuje się, że wiążą się z żydowskim pochodzeniem babci. Film został skonstruowany jak książka – ma trzy rozdziały i kładzie szczególny nacisk na tekst oraz głos.
- Curonia41’30’’
Produkcja: EST/LTU 2015
Mierzeja Kurońska u wybrzeża Litwy to miejsce ulegające nieustającym przemianom. Zachodzą one zarówno poprzez ludzką ingerencję, jak i w procesach od niej niezależnych, związanych z geografi czno-przyrodniczym charakterem tego obszaru. Film „Curonia” bada relację między artystą a środowiskiem mierzei poprzez proces odkrywania sprzężenia dźwięku i wsłuchania się w niego, a także poprzez proces koncentracji na nim. Efemeryczne elementy, materiały i obiekty, znalezione w eksplorowanym miejscu, organizują bogatą paletę do badań, prowadzonych zarówno metodą obserwacji, jak i poprzez działanie. Film nie dotyka tylko i wy-łącznie procesu słuchania, ale również obrazuje sposób po-strzegania środowiska, w którymżyjemy. „Curonia” powstała podczas artystycznej rezydencji, pod koniec 2011 roku oraz wiosną 2014 roku. Codzienne wycieczki po mierzei służyły badaniu miejsca, gromadzeniu materiału i tworzeniu.
- Daugava Delta20’
Produkcja: LV/GER 2014
Daleko od centrum Rygi, rozdzielone zabytkowym lotniskiem (Spilve Airport), z przylegającymi doń działkowymi ogródkami, tkwią przedmieścia: Bolderāja i Daugavgrīva. To rodzaj społecznej wyspy czy biotopu – mieszanka bloków i pojedynczych domków jednorodzinnych, zagraconych podwórek, stoczni, doków, klubów jachtowych, akademii morskiej, starych fortów i koszar. Tutaj, gdzie Dźwina (Daugava) uchodzi do Zatoki Ryskiej, wędkarze zapełniają falochron podczas tarła szprot, a kombatanci świętują w pubie Dzień Zwycięstwa (День Победы).
- Directed by Tweedie16’
Produkcja: SCT 2014
Robienie filmu w wieku 87 lat jest mało komfortową sytuacją. Kiedy dziadek Tweedie niechętnie przyjmuje nową dla siebie rolę filmowca, zostajemy zaproszeni do zbadania trudności w komunikacji pomiędzy generacjami, odkrywając przy tym niewypowiedzianą umowę, łączącą dzieci z dziadkami. Czy Tweedie zacznie patrzeć na świat inaczej przez soczewki obiektywu swojego 23-letniego wnuka? Czy po prostu zapyta, co będzie na deser?
- Domain and Range6’
Produkcja: FR 2015Anegdota o jaszczurce, potrąconej przez traktor we francuskiej winnicy, staje się pretekstem do odkrywania rodzinnej historii, która to z kolei prowokuje pytania o relacje pomiędzy sztuką a deterministycznym systemem wiary, o relacje między człowiekiem a naturą, et cetera, et cetera... Pojęcie przemiany jest analizowane zarówno w ramach samego filmu, jak i poprzez wywierany przezeń efekt. Tytuł: „Dziedzina i zbiór wartości” odnosi się do teorii mnogości w matematyce.
- Figura9’
Produkcja: PL 2015
Wkoło biało i mroźno. Wielka postać wyłania się zza śnieżnej kurtyny i rusza w drogę. Mija miasta, wioski, domy. Ląduje na szczycie góry, wśród sztucznych pająków i autodromów. „Figura” to surrealistyczna opowieść o tworzeniu mitu, o religijnym kiczu, o pragnieniu wielkości. Kto jest jej głównym bohaterem? Największy na świecie mieszkaniec Parku Miniatur Sakralnych: wielka, biała sprzeczność. Minimalistyczny film Katarzyny Gondek obywa się bez dialogów. Można go odebrać jako komentarz do frapujących meandrów polskiej - nie tylko religijnej - mentalności.
- Friday Child16’51’’
Produkcja: FI 2014
„Viikonloppulapsi” jest o marce i jej córce, które widują się tylko w weekendy. W dni robocze Tinja mieszka z ojcem i marzy o krowach. Dziewczynka tęskni za matką, która walczy z alkoholizmem, ale kocha córkę i pragnie kiedyś być w stanie żyć z nią normalnie. Gdy Tinja składa mamie wizytę życie staje się przygodą - przebierają się za duchy, tańczą i śpiewają dziwaczne piosenki. To melancholijna - choć prześmieszna - opowieść, która pozwala widzowi uświadomić sobie, że rzeczy nie zawsze są czarno-białe.
- Interlude12’31’’
Produkcja: GRC 2014
„Interlude” to krótkometrażowy, poetycki dokument, który można uznać za esej filmowy. Tematem przewodnim jest góra Pelion, tworząca zakrzywiony półwysep między Morzem Egejskim a Zatoką Pagasyjską. Poprzez eliptyczną narrację, użycie słów-kluczy oraz kompletne unieruchomienie kamery, film podejmuje próbę estetycznej obserwacji przestrzeni, a także czasu, który upływa pomiędzy bezruchem a ruchem, bazując na subiektywnym punkcie widzenia reżysera.
- Jealous Guy4’42’’
Produkcja: NOR 2014
W tej animacji 3D, jak w każdym dobrym political fiction, wszystko jest możliwe. Ale też w przewrotny i ostry sposób dotyka rzeczywistości. Kolor placu w Moskwie to element jego nazwy, który przecież można zmienić (gdyby tylko Władimir Władimirowicz Putin zechciał). Autor zadedykował „Jealous guy” aktywistkom „Pussy Riot”, Edwardowi Snowdenowi, a także wszystkim działającym w trudnych i niebezpiecznych warunkach na rzecz praw homoseksualistów.
- Leslie's Journey76’
Produkcja: ESP 2014
W czerwcu 1943 roku niemiecki szwadron JU-88 zestrzelił samolot pasażerski niedaleko Cedeiry (Galicja, Hiszpania). Nikt nie przeżył. Wśród pasażerów była wybitna osobistość, Leslie Howard. Był Żydem, propagandystą antynazistowskim, hollywoodzkim dandysem. Historia często pisana jest zapomnianymi urywkami rzeczywistości. Oto opowieść o tym, jak mogła wyglądać ostatnia podróż Lesliego Howarda.
- Mister James20’
Produkcja: GER/ISR 2014
Od tysięcy lat pielgrzymi różnych religii odwiedzają Jerozolimę w celu doświadczenia czegoś transcendentalnego. Jednak niektórzy z tych pielgrzymów ulegają urojeniom – zaczynają utożsamiać się ze świętymi postaciami. Psychiatrzy zaczęli nazywać to „syndromem jerozolimskim”. Pan James żyje już w Jerozolimie jako Jezus od 5 lat. Bez domu, pieniędzy, czy butów, pełni swoje samozwańcze wezwanie. Zwracając uwagę jerozolimskich turystów, ten nowoczesny ewangelista nie obrał łatwej drogi - pojawia się bowiem coraz więcej ludzi uznających go za szaleńca oraz kwestionujących jego styl życia. Podążając za Panem Jamesem podczas jego pielgrzymki przez ziemię świętą, film pokazuje różnice i płaszczyzny społeczne, polityczne, kulturowe oraz religijne tego regionu.
- Mother-Rhythm11’44’’
Produkcja: IT 2014
„Mother-Rhythm” to wideo-kronika związku autorki z jej matką, opowiedziana eksperymentalnym, hybrydowym językiem, który łączy style kreatywnego dokumentu, rodzinnego repertuaru fotograficznego oraz sztuki performance. Projekt ten jest jak otwarty, artystyczny pamiętnik, który z biegiem czasu zbiera niespodziewane i heterogeniczne materiały w formie wideo, interwencji performatywnych, sztuki cyfrowej, tekstów, artefaktów, instalacji. Jest to eksploracyjna podróż w głąb autorki i z powrotem, przybierająca czasem formę psychomagicznego rytuału.
- Mów do mnie44’
Produkcja: PL 2015
Bohaterem „Mów do mnie" jest uzależniony od marihuany dwudziestojednoletni Krzysiek, mieszkaniec ośrodka Monaru w Warszawie. Film nie jest kolejną narracją o uzależnieniu, lecz opowieścią o relacji bohatera i reżyserki; nietypowym przykładem tego, jak życie wnika w materię filmową, stawiając protagonistę i twórcę w trudnej sytuacji. To historia rodzącego się uczucia, walki ze słabościami, a także opowieść o dojrzewaniu do dorosłości. Temat, leżący na sercu wielu wybitnym dokumentalistom, znalazł w „Mów do mnie” zarazem uniwersalny, jak i pełen indywidualnego napięcia wymiar. Dokument opowiada o tym, jak twórczyni staje się protagonistką własnego filmu oraz o ciężarze odpowiedzialności i za siebie, i za druga osobę.
- Naslovnica55’
Produkcja: HR 2014
W 2013 roku Chorwacja wkroczyła w piąty rok recesji, a stopa bezrobocia sięgnęła 20%. Kraj przyłączono do Unii Europejskiej, lecz tego samego roku konserwatywni aktywiści wnieśli tam zakaz małżeństw homoseksualnych. Pomimo wszystkich tych wydarzeń, największym rozgłosem w 2013 roku., według chorwackich portali internetowych, cieszyła się tragiczna śmierć Dolores Lambašy. Młodej aktorce bardzo zależało na zdobyciu serc publiki, ale jej starania spełzały na niczym. Wszyscy uwielbiali ją nienawidzić. Film uwiecznia ostatni rok życia młodej aktorki oraz jej intensywne relacje z mediami.
- Peut-être le noir25’52’’
Produkcja: FR 2014
Stare śródziemnomorskie mieszkanie było w zastoju przez 150 lat, jakby zamrożone w czasie. Mijają lata, podczas gdy pokolenia wracają do tego mieszkania na letnie wakacje. Film jest analizą zlewania się różnych czasów w przestrzeni mieszkania, splatając wizualną obecność zmarłych krewnych z ulotnymi widmami żywych członków rodziny. Urywkami głosów „Maybe Darkness” kwestionuje ludzki związek z rodzinną przeszłością i umiłowanymi miejscami.
- Reverse4’43’’
Produkcja: UA 2014Film ten opowiada o kilkorgu ludzi, którzy są bezdomni i zepchnięci na margines społeczeństwa, maszerującego w równym tempie. Życie jest ruchome, jak i ludzie w nim. Nikt nie rozgląda się wokół ani nie patrzy wstecz. Ludzie idą wyłącznie przed siebie. Pozostali, którzy stoją na uboczu, jedynie giną w ciszy.
- Short Film about Life2’
Produkcja: LV 2014Jeśli, według słów poety: „cały świat to scena”, to te sceny, nakręcone nieruchomą kamerą na zwyczajnym boisku piłkarskim, są tego stwierdzenia czystą esencją. W ciągu zaledwie dwóch minut tej filmowej miniatury rozwija się historia pełna napięcia, nadziei, rozczarowania, przyjaźni, kolegialności sportu – mikrokosmos futbolu w smacznej pigułce.
- Stories from the Wars5’09’’
Produkcja: SE 2014Sto lat minęło od początku pierwszej wojny światowej, 75 lat od początku drugiej. W świecie, w którym trwające konflikty są ukrywane przed Europejczykami, którzy wojny nigdy nie doświadczyli, pojawiają się pytania o to, czyje wojny pamiętamy i o których wojnach opowiadamy. Brudne obrazy odstręczających bunkrów, użyte przez autorkę, sytuują te wojenne historie daleko od popkultorowej przygody.
- The Special Chair16’
Produkcja: IT 2015
Jeoffrey to afrykańskie dziecko cierpiące na rozszczep kręgosłupa i wodogłowie. Nie rusza się, nie jest w stanie utrzymać ciężaru własnej głowy i komunikuje swoje potrzeby przyciągając innych uwagę jękami lub uśmiechem. Jeoffrey spędza swoje dni na kanapie, leżąc na niej lub siedząc w rogu, gdzie matka zrobiła mu pewnego rodzaju gniazdo z kocyków. Jego choroba nie pozwala mu na osiągnięcie jakiejkolwiek niezależności. Z tego powodu kupno odpowiedniego urządzenia staje się bardzo ważne dla utrzymania poprawnej postury, co uniemożliwi rozwinięcie się innych zniekształceń i pozwoli Jeoffreyowi na udział w życiu rodzinnym. Chłopiec potrzebuje konkretnej pomocy, ale jak można mu jej udzielić na kenijskiej wsi pozbawionej podstawowych usług? „The Special Chair” odpowiada na to pytanie poprzez wyjątkowe doświadczenie.
- This is Joe4’
Produkcja: ES 2014W latach 70., w Nowym Jorku, Joe Shuster pracuje jako kurier. Ale nie zawsze tak było... Kiedy był młodszy, Joe i jego przyjaciel stworzyli bohatera komiksowego, los jednak nie był dla Joego tak łaskawy jak dla jego bohatera... Sławnego superbohatera Supermana. Teraz Joe jest kurierem i ma przesyłkę do dostarczenia...„This is Joe”, zabiera nas w podróż do amerykańskiej przeszłości i budzi tęsknotę za amerykańskim marzeniem, płynnie łącząc przy tym różne stylistyki filmowe.
- Travelling with Maxim Gorkiy10’
Produkcja: DE 2014
Jak w wielu przypadkach, również tutaj chodzi raczej o aluzję niż opis. Tyczy się to także przedstawionych osób. Płaskie sylwetki ludzi. Ich głowy ukazane z profilu. Twarze bez wyrazu, formalne gesty. W tle odrobina codzienności: twarda, kanciasta, kamienna architektura, wyrastająca z papki kolorów i błota o odcieniach ochry, brązu i czerni. Pokazanie funkcji perspektywy centralnej. Wyidealizowane przedstawienie tropikalnego raju. O dziwo, nie ma tu żadnego absurdu.
- Tres mujeres4’
Produkcja: ES 2014
Jest to intymny portret trzech więźniarek, mający formę tryptyku. Nie potrzebujemy wiedzieć, w którym więzieniu przetrzymywane są te kobiety, kim są, ani jak się nazywają. Po kilku ujęciach i zdawkowych wypowiedziach zdajemy sobie sprawę, jak się czują i, co ważniejsze, dlaczego wybierają milczenie. Obraz ten jest analizą zarówno wewnętrznych światów każdej z osadzonych, jak i ich subiektywnego doświadczania chłodnego świata, który je otacza. Jedyną wolną, otwartą, dostępną dla nich przestrzenią jest niebo, paradoksalnie jednocześnie nieosiągalne i nieskończone. Nawet wybrzmiewający śpiew ptaków zostaje uwięziony między murami zakładu. Natura, bujna i tajemnicza, pozostaje wykluczona za tymi murami.
- UGUMU21’03’’
Produkcja: PL 2015Od drugiej połowy XIX wieku odkrywcy z całego świata próbowali zdobyć najwyższą górę Afryki. Niektórzy z nich docierali do pokrytego śniegiem szczytu Uhuru, innym nie powiodło się i musieli zawrócić, byli i tacy, którzy stracili życie starając się dotrzeć na „dach Afryki”. Każdego roku prawie 20 000 turystów i wspinaczy próbuje zdobyć Górę. Jedna trzecia nie dociera na szczyt z powodu choroby wysokościowej. Wielu jednak się udaje, otrzymują certyfikaty potwierdzające zdobycie Uhuru. Tymczasem o prawdziwych bohaterach tej ryzykownej ekspedycji nikt nie słyszy: o tych, którzy umożliwiają turystom wspinanie się na wyżyny Kilimanjaro, a przez to osiągnięcie ich celu i marzenia. Zawsze pozostają w cieniu zdobywców – zapomniani ludzie… Czasem jednak na szlaku zawiąże się prawie albo po prostu: przyjaźń.
- watch21‘
Produkcja: GB 2015
Film jest wynikiem współpracy pomiędzy poetką słowa mówionego Leah Thorn a filmowcem Ewanem Golderem. „watch” korzysta z filmu „Super 8, poezji”, opowiadania i fotografii, aby powoli odkrywać główne znaczenie pamięci dla tożsamości oraz wpływ demencji na stosunki między ojcem a córką. Z niepokojącymi kompozycjami dźwiękowymi (autorzy muzyki to Lemez Lovas i Moshik Kop), „watch” jest dogłębnie osobistym i poruszającym filmem analizującym stratę, wrażliwość, przetrwanie i upamiętnianie.
- Wrath: An Atlantis Faerytale6’32’’
Produkcja: PT 2015Król i Królowa panujący nad kwitnącym i prosperującym królestwem znanym jako Atlantyda nie mogli mieć dzieci... „Wrath: An Atlantis Faerytale” to krótkometrażowy film nakręcony w pełni na wyspie Sao Miguel na Azorach (Portugalia). Film łączy elementy baśni, takie jak powiązanie z mitem, z wyraźnym wkładem dwóch kluczowych postaci społeczności Sao Miguel. Wydarzeniom filmu towarzyszy głos: opowiada baśń wspartą dodatkowymi nagraniami, które ukazują splendor i naturę Azorów, w szczególności Sao Miguel.
- YSME25’
Produkcja: FR 2014„Ysme” lawiruje w różnym stopniu między tym, co prawdziwe, a tym, co wirtualne, między Camargue a Korsyką, między samolotem a jego cyfrowym dublem, między muzyką symfoniczną a tworzeniem dźwięku, między delikatnością a chaosem, między wycieczką turystyczną a senną sztuczką. Ta kompozycją multimedialna przemienia widza w śniącego, śniącego w lotnika, tego, kto lata w prąd elektryczny, nigdy nie opuszczający pięknych krajobrazów regionu śródziemnomorskiego.